Íslenska


Sagnbeyging orðsinsóttast
Tíð persóna
Nútíð ég óttast
þú óttast
hann óttast
við óttumst
þið óttist
þeir óttast
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég óttaðist
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar  
Viðtengingarháttur ég óttist
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   {{{Boðháttur}}}
Allar aðrar sagnbeygingar: óttast/sagnbeyging

Sagnorð

óttast; veik beyging, (miðmyndarsögn)

[1] hræðast
[1a] óttast um einhvern
[1b] óttast eitthvað

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „óttast



Færeyska


Sagnorð

óttast

[1] óttast, hræðast, ugga