Þýska


Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „Vetter“
Eintala
(Einzahl)
Fleirtala
(Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ) Vetter Vetter
Eignarfall (Genitiv) Vetters Vetter
Þágufall (Dativ) Vetter Vettern
Þolfall (Akkusativ) Vetter Vetter

Vetter (karlkyn)

frændi; sonur föðursystur eða móðursystur