Íslenska


Sagnbeyging orðsinsslíta
Tíð persóna
Nútíð ég slít
þú slítur
hann slítur
við slítum
þið slítið
þeir slíta
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég sleit
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   slitið
Viðtengingarháttur ég slíti
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   slíttu
Allar aðrar sagnbeygingar: slíta/sagnbeyging

Sagnorð

slíta (+þf./þgf.); sterk beyging

[1] (+þf.) slíta eitthvað: brjóta í sundur
[2] (+þgf.) slíta einhverju: enda
[3] (+þgf.) eyða
[4] slíta sig af einhverjum; slíta sig frá einhverju

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „slíta