hafa

Íslenska


Sagnbeyging orðsinshafa
Tíð persóna
Nútíð ég hef
þú hefur
hann hefur
við höfum
þið hafið
þeir hafa
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég hafði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   hafður (karlkyn), höfð (kvenkyn), haft (hvorugkyn)
Viðtengingarháttur ég hafi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   hafðu
Allar aðrar sagnbeygingar: hafa/sagnbeyging

Sagnorð

hafa (+þf.); sterk beyging, (hjálparsögn)

[1] vera með, bera
[2] eiga
Orðsifjafræði
norræna

Þýðingar

habeō (present infinitive habēre

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „hafa