Íslenska


Sagnbeyging orðsinsundra
Tíð persóna
Nútíð ég undra
þú undrar
hann undrar
við undrum
þið undrið
þeir undra
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig undrar
þig undrar
hann undrar
okkur undrar
ykkur undrar
þá undrar
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég undraði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig undraði
Lýsingarháttur þátíðar   undrað
Viðtengingarháttur ég undri
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig undri
Boðháttur et.   undra
Allar aðrar sagnbeygingar: undra/sagnbeyging

Sagnorð

undra; veik beyging (ópersónuleg sögn sem tekur þolfall)

[1] [[]]
Sjá einnig, samanber
undur
Dæmi
Mig undrar eitthvað.
Mig undrar það ekki.

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „undra