Þýska


Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „Lärm“
Eintala
(Einzahl)
Fleirtala
(Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ) Lärm -
Eignarfall (Genitiv) Lärms, Lärmes -
Þágufall (Dativ) Lärm, Lärme -
Þolfall (Akkusativ) Lärm -

Lärm (karlkyn)

hávaði