Íslenska


Sagnbeyging orðsinsbinda
Tíð persóna
Nútíð ég bind
þú bindur
hann bindur
við bindum
þið bindið
þeir binda
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég batt
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   bundinn
Viðtengingarháttur ég bindist
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   bittu
Allar aðrar sagnbeygingar: binda/sagnbeyging

Sagnorð

sterk beyging

binda

[1] festa eitthvað saman með bandi
[2] hnýta
[3] skuldbinda sig
Samheiti
fjötra, reyra, snæra
Orðtök, orðasambönd
binda ekki bagga sína sömu hnútum og aðrir

Þýðingar


Færeyska


Sagnorð

binda

[1] binda