Íslenska


Sagnbeyging orðsinseta
Tíð persóna
Nútíð ég et
þú etur
hann etur
við etum
þið etið
þeir eta
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég át
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   etið
Viðtengingarháttur ég eti
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   ettu
Allar aðrar sagnbeygingar: eta/sagnbeyging

Sagnorð

eta; sterk beyging

[1] borða, snæða. Fornt og lítið notað, en enn til í hátíðlegu ritmáli merkjandi éta.
Orðsifjafræði
norræna
Sjá einnig, samanber
[1] éta

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „eta



Færeyska


Sagnorð

eta

[1] borða