Íslenska


Sagnbeyging orðsinsfagna
Tíð persóna
Nútíð ég fagna
þú fagnar
hann fagnar
við fögnum
þið fagnið
þeir fagna
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég fagnaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   fagnað
Viðtengingarháttur ég fagni
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   fagnaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: fagna/sagnbeyging

Sagnorð

fagna (+þgf.); veik beyging

[1] fagna einhverju: gleðjast yfir einhverju
[2] fagna einhverjum: bjóða einhvern velkominn
Orðtök, orðasambönd
[1] ekki er því að fagna, að (eitthvað er ekki svona...)
Afleiddar merkingar
[1] fagnaðarboðskapur (fagnaðarerindi), fagnaðarfundur, fagnaðarlæti, fagnaðaróp, fagnaðartíðindi, fagnaður
Dæmi
[1] „Nú fagna himins englar.“ Ó, helga nótt, eftir Sigurður Björnsson

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „fagna