Íslenska


Sagnbeyging orðsinshengja
Tíð persóna
Nútíð ég hengi
þú hengir
hann hengir
við hengjum
þið hengið
þeir hengja
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég hengdi
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   hengdur (karlkyn), hengd (kvenkyn), hengt (hvorugkyn)
Viðtengingarháttur ég hengi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   hengdu
Allar aðrar sagnbeygingar: hengja/sagnbeyging

Sagnorð

hengja (+þf.); sterk beyging

[1] [[]]
Dæmi
[1] „... og svo kom annan sætabrauðsbakari og hengdi upp klukku rétt andspænis móti tjaldinu sínu,...“ (H.C.Andersen)

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „hengja