Íslenska


Sagnbeyging orðsinshlusta
Tíð persóna
Nútíð ég hlusta
þú hlustar
hann hlustar
við hlustum
þið hlustið
þeir hlusta
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég hlustaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   hlustað
Viðtengingarháttur ég hlusti
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   hlustaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: hlusta/sagnbeyging

Sagnorð

hlusta; veik beyging

[1] hlýða
[2] hlusta á (eitthvað)
Afleiddar merkingar
[1] hlust, hlustandi
Sjá einnig, samanber
heyra
Dæmi
[2] „Hlustaðu eftir hjarta þínu. Það þekkir alla hluti, vegna þess að það er sprottið úr Allsherjarsál Heimsins og mun einn daginn hverfa aftur þangað.“ (Alkemistinn, Paulo CoelhoWikiorðabók:Bókmenntaskrá#Alkemistinn, Paulo Coelho: [ bls. 141 ])

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „hlusta