Íslenska


Sagnbeyging orðsinshræra
Tíð persóna
Nútíð ég hræri
þú hrærir
hann hrærir
við hrærum
þið hrærið
þeir hræra
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég hrærði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   hrært
Viðtengingarháttur ég hræri
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   hrærðu
Allar aðrar sagnbeygingar: hræra/sagnbeyging

Sagnorð

hræra (+þf.); veik beyging

[1] hreyfa
[2] hreyfa í hring
[3] komast við

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „hræra