lykta

Íslenska

Sagnbeyging orðsins „lykta“
Tíð	persóna
Nútíð	ég	lykta
	þú	lyktar
	hann	lyktar
	við	lyktum
	þið	lyktið
	þeir	lykta
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	lyktaði
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		lyktað
Viðtengingarháttur	ég	lykti
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		lyktaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: lykta/sagnbeyging

Sagnorð

lykta; veik beyging

[1] [[]]

[2] (+þgf., ópersónulegt) enda

Afleiddar merkingar

[1] lyktarlaus, lyktnæmur

[1,2] lykt

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

enska: smell [1] (en) finnska: haista [1] (fi) ítalska: odorare [1] (it)

sænska: lukta [1] (sv), sluta [2] (sv), upphöra [2] (sv) þýska: riechen [1] (de), aufhören [2] (de), enden [2] (de)

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „lykta “