naga

Íslenska

Tíð	persóna
Sagnbeyging orðsins „naga“
Nútíð	ég	naga
	þú	nagar
	hann	nagar
	við	nögum
	þið	nagið
	þeir	naga
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	nagaði
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		nagað
Viðtengingarháttur	ég	nagi
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		nagaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: naga/sagnbeyging

naga (+þf.); veik beyging

[1] [[]]

[1] „Það kemur reglulega fyrir að bifreiðaeigendur verði fyrir tjóni vegna þess að hestar, eða önnur húsdýr, nagi lakkið af bílunum þeirra.“ (Vísir.is: Hestar naga bíla reglulega. Vísir, 13. júl. 2010 10:29)