rúnta

2 breytingar í þessari útgáfu eru óyfirfarnar. Stöðuga útgáfan var skoðuð 16. ágúst 2011.

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsrúnta
Tíð persóna
Nútíð ég rúnta
þú rúntar
hann rúntar
við rúntum
þið rúntið
þeir rúnta
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég rúntaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   rúntað
Viðtengingarháttur ég rúnti
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   rúntaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: rúnta/sagnbeyging

Sagnorð

rúnta; veik beyging

[1] aka um á bíl
Orðsifjafræði

sagnorðið er talið afkvæmi nafnorðisins en ekki omvent, sjá rúntur


Þýðingar

Tilvísun