Íslenska


Fallbeyging orðsinsrúntur
Eintala Fleirtala
án greinis með greini án greinis með greini
Nefnifall
Þolfall
Þágufall
Eignarfall

Nafnorð

rúntur (karlkyn); sterk beyging

[1]
Orðsifjafræði
úr dönsku köre rundt og þannig skilt enska round, ekinn var hringur þráfaldlega
Samheiti
[1]
Andheiti
[1]
Dæmi
[1]

Þýðingar

Tilvísun

Rúntur er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „rúntur