Íslenska


Sagnbeyging orðsinsromsa
Tíð persóna
Nútíð ég romsa
þú romsar
hann romsar
við romsum
þið romsið
þeir romsa
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég romsaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   romsað
Viðtengingarháttur ég romsi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   romsaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: romsa/sagnbeyging

Sagnorð

romsa; veik beyging

[1] þylja í belg og biðu, notað um langdregið og ákaft tal.
Samheiti
þylja
Dæmi
Hann romsaði um ævintýraferðir sínar erlendis.
Þótt hann romsi upp úr sér einhverjum staðreyndum þarf hann ekki að hafa rétt fyrir sér.

Þýðingar