sigra

Íslenska

Tíð	persóna
Sagnbeyging orðsins „sigra“
Nútíð	ég	sigra
	þú	sigrar
	hann	sigrar
	við	sigrum
	þið	sigrið
	þeir	sigra
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	sigraði
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		sigrað
Viðtengingarháttur	ég	sigri
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		sigra (stýfður), sigraðu (et), sigrið (ft)
Allar aðrar sagnbeygingar: sigra/sagnbeyging

Sagnorð

sigra (+þf.); veik beyging

[1] bera hærri hlut, vinna sigur

[2] seiða til sín með töfrum: sbr: sigra einhvern til sín. Menn sigra menn (andstæðinga) en ekki íþróttamót eða bardaga. Sögnin að sigra hefur að þessu leyti dálítið öðruvísi merkingu en sögnin að vinna.

Orðtök, orðasambönd

[2] einhverjum sigrar svefn

Dæmi

[2] Ath. Menn rugla oft saman sögnunum að vinna og sigra. Hægt er að vinna kosningar, keppni eða orustur en það er ekki hægt að sigra þessi fyrirbæri. (Tímarit.is: Íslenskt mál; grein í Morgunblaðinu 1998, bls. 52)

Þýðingar

[breyta]

þýðingar

danska: sejre [1] ^(da)
enska: win [1] ^(en), defeat [2] ^(en)

pólska: wygrać [1] ^(pl), pokonać [2] ^(pl)
sænska: segra [1] ^(sv)
þýska: siegen [1] ^(de), besiegen [2] ^(de)

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „sigra “