ske

Íslenska

Sagnbeyging orðsins „ske“
Tíð	persóna
Nútíð	ég	{{{ég-nútíð}}}
	þú	{{{þú-nútíð}}}
	hann	{{{hann-nútíð}}}
	við	{{{við-nútíð}}}
	þið	{{{þið-nútíð}}}
	þeir	{{{þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	skeður
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	skeði
Viðtengingarháttur	það	skeði
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	{{{Þátíð}}}
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		skeð
Viðtengingarháttur	ég	{{{Viðtengingarháttur}}}
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		{{{Boðháttur}}}
Allar aðrar sagnbeygingar: ske/sagnbeyging

Sagnorð

ske (óformlegt, ópersónulegt); veik beyging

[1] í óformlegu máli: vilja til, koma fyrir, verða, gerast

Orðtök, orðasambönd

[1] það getur skeð

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

sjá koma fyrir

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „ske “