Íslenska


Sagnbeyging orðsinssnúa
Tíð persóna
Nútíð ég sný
þú snýrð
hann snýr
við snúum
þið snúið
þeir snúa
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég sneri
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   snúið
Viðtengingarháttur ég snúi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   snúðu
Allar aðrar sagnbeygingar: snúa/sagnbeyging

Sagnorð

snúa; sterk beyging

[1] +þgf.: snúa einhverju: [[]]
[1a] snúa einhverju við
[2] +þgf.: (snúa sér að einhverjum) vísa, horfa
[3] snúast: ganga í hring
Orðtök, orðasambönd
[1] snúa aftur
Dæmi
[3] Jörðin snýst um sólina.

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „snúa