Íslenska


Sagnbeyging orðsinssplæsa
Tíð persóna
Nútíð ég splæsi
þú splæsir
hann splæsir
við splæsum
þið splæsið
þeir splæsa
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég splæsti
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   splæst
Viðtengingarháttur ég splæsi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.  
Allar aðrar sagnbeygingar: splæsa/sagnbeyging

Sagnorð

splæsa; veik beyging

[1] (+þf.) Samanbinda eða samanknýta tvo enda af reipi sérstaklega af sama reipi sem hefur slitnað
[2] (+þgf.) borga fyrir
Dæmi
[1] Bjössi var eini maðurinn í beitningarskúrnum sem kunni almennilega að splæsa.
[2] Ég splæsi á þig bjór félagi

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „splæsa