svelta

Íslenska

Sagnbeyging orðsins „svelta“
Tíð	persóna
Nútíð	ég	svelt
	þú	sveltur
	hann	sveltur
	við	sveltum
	þið	sveltið
	þeir	svelta
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	svalt
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		soltið
Viðtengingarháttur	ég	svelti
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		sveltu
Allar aðrar sagnbeygingar: svelta/sagnbeyging

Sagnorð

svelta; sterk beyging

[1] [[]]

[2] svelta einhvern

Orðsifjafræði

norræna

Orðtök, orðasambönd

svelta í hel

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

enska: to starve [1] (en)

tékkneska: hladovět [1] (cs), trpět hladem [1] (cs) þýska: hungern [1] (de), aushungern [2] (de), aushungern lassen [2] (de)

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „svelta “