Íslenska


Sagnbeyging orðsinsfaðma
Tíð persóna
Nútíð ég faðma
þú faðmar
hann faðmar
við föðmum
þið faðmið
þeir faðma
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég faðmaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   faðmað
Viðtengingarháttur ég faðmi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   faðmaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: faðma/sagnbeyging

Sagnorð

faðma (+þf.); veik beyging

[1] taka einhvern í arma sér (faðma einhvern að sér)
Samheiti
[1] umfaðma
Afleiddar merkingar
[1] faðmlag, faðmur

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „faðma