Íslenska


Sagnbeyging orðsinsumfaðma
Tíð persóna
Nútíð ég umfaðma
þú umfaðmar
hann umfaðmar
við umföðmum
þið umfaðmið
þeir umfaðma
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég umfaðmaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   umfaðmað
Viðtengingarháttur ég umfaðmi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   umfaðmaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: umfaðma/sagnbeyging

Sagnorð

umfaðma (+þf.); veik beyging

[1] taka einhvern í arma sér; faðma
Samheiti
[1] faðma
Sjá einnig, samanber
faðmlag, faðmur

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „umfaðma