fara

Íslenska

Sagnbeyging orðsins „fara“
Tíð	persóna
Nútíð	ég	fer
	þú	ferð
	hann	fer
	við	förum
	þið	farið
	þeir	fara
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	fór
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		farið
Viðtengingarháttur	ég	fari
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		farðu
Allar aðrar sagnbeygingar: fara/sagnbeyging

Sagnorð

fara; sterk beyging

[1] ganga

[2] ferðast

Orðtök, orðasambönd

það fer sem fer

Sjá einnig, samanber

fara í háttinn

Dæmi

[2] fara að hlæja

[2] fara að sofa

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

enska: leave [1] (en), travel [1] (en), begin [2] (en) franska: aller [1] (fr) hollenska: gaan [1] (nl) limburgíska: gaon [1] (li)

norska: reise [1] (no) rússneska: идти [1] (ru), ехать (ru) spænska: ir [1] (es), ir (es) a +nafnháttur [2] sænska: fara [1] (sv), resa [1] (sv), åka [1] (sv), börja [2] (sv) þýska: gehen [1] (de), fahren [1] (de), reisen [1] (de), beginnen (de) zu +nafnháttur [2]

Tilvísun

„Fara“ er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „fara “