Íslenska


Sagnbeyging orðsinsfara
Tíð persóna
Nútíð ég fer
þú ferð
hann fer
við förum
þið farið
þeir fara
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég fór
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   farið
Viðtengingarháttur ég fari
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   farðu
Allar aðrar sagnbeygingar: fara/sagnbeyging

Sagnorð

fara; sterk beyging

[1] ganga
[2] ferðast
Orðtök, orðasambönd
það fer sem fer
Sjá einnig, samanber
fara í háttinn
Dæmi
[2] farahlæja
[2] farasofa

Þýðingar

Tilvísun

Fara er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „fara