Íslenska


Sagnbeyging orðsinsseinka
Tíð persóna
Nútíð ég seinka
þú seinkar
hann seinkar
við seinkum
þið seinkið
þeir seinka
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mér seinkar
þér seinkar
honum seinkar
okkur seinkar
ykkur seinkar
þeim seinkar
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mér {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég seinkaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mér seinkaði
Lýsingarháttur þátíðar   seinkað
Viðtengingarháttur ég seinki
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mér {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   seinkaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: seinka/sagnbeyging

Sagnorð

seinka (+þgf.); veik beyging

[1] tefja
[2] færa aftur
[3] (ópersónuleg sögn sem tekur þágufall) að vera seinn: einhverjum seinkar
Afleiddar merkingar
[3] seinkun

Þýðingar