Íslenska


Sagnbeyging orðsinssnúa upp
Tíð persóna
Nútíð ég sný upp
þú snýrð upp
hann snýr upp
við snúum upp
þið snúið upp
þeir snúa upp
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég sneri/snéri upp
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   snúið
Viðtengingarháttur ég snúi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   snúðu upp
Allar aðrar sagnbeygingar: snúa/sagnbeyging

Orðtak

snúa upp; sterk beyging

[1] + á eitthvað

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „snúa upp